4 Temmuz 2010 Pazar

[bir aşk hikayesi] -2- meliha'nın muhasebesi

seni tanıdığım güne lanet olsun, orhan. şu fani hayattaki imtihanım senle başladı, senle bitti. küçük kıyametim oldun.

o gün var ya hani o gün, hani sana "he orhan, evlenelim aşkım" dediğim gün. o kaypak gün, ulan havada yağmurluydu zaten, bu işin olmayacağını hemen o gün anlamam lazımdı. ben yağmuru sevmem orhan. yok efendim yağmur ne kadar romantikmiş, ruha sirayet edermiş, yağmurlu havalarda beraber yürümesini bilmeliymiş, hayat denen bu yolculukta yağmurlar hep sürecekmiş, hava hep kapalı olacakmış, biz birlikte olursak yağmurlar sağanaklar dolular vız gelirmiş. mış miş mış miş. o şemsiyenin sapını birlikte tutalımmış, birimiz yorulunca, o şemsiyeyi diğeri...o sap var ya o sap orhan, o sap senin bir tarafına...ağzımı da bozdurdun benim hayvan herif. ne vardı sanki gitmeyeydin. yine sevseydin beni.

beni bu kapalı havalar mahvetti orhan, senin yağmurdan muzdarip olman mahvetti, saçma sapan romantik tavırların. hayır şimdi düşünüyorum, zerre miktar romantizm de yok, ipe sapa gelmeyen zırvalar. romantizmin r'si yok ulan içerisinde. ah sen ne kolpa bir herifsin orhan. ya sahi orhan sen beni nasıl baştan çıkardın, beni tavlamayı nasıl başardın. esas benim Allah belamı versin, senin o yapmacık ve yüzeysel tavırlarına nasıl katlandım ben orhan. nasıl oldu da "sen neler saçmalıyorsun be adam" diyemedim. neden oracıkta ense köküne bir şaplak atmadım, ne oldu da koşarak uzaklaşmadım. yok yok, ben suçluyum orhan. senin gönlün rahat olsun. git o yirmilik çıtırının yanına sen. bütün hata ben de orhan, seni sevmeyi başaran bu zihniyette sorun.

ah ulan orhan. ben senin için babama karşı gelmedim mi? delikanlı bi kızdım ulan ben, çıktım babamın karşısına "beni bu adama vereceksin" dedim. orhan, hayvan herif, vicdan yoksunu, kırkından sonra azan bünyeni hangi teneşir paklasın be adam. senin yüzünden bütün ailem bana küstü orhan. sadece büyük ablamla konuşuyoruz şimdi. ulan senin yüzünden evlatlıktan reddetti babam beni. adam geldi, "bak kızım, hata ediyorsun, bu adamın ipiyle kuyuya inilmez, kendine gel yavrucum" dedi. ben ne dedim peki orhan. seviyorum, dedim. tek kelime, dört hece. sen hiç sevdin mi orhan, beni bir an olsun gerçekten sevdin mi?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder