"İntihar etmeyip yaşıyorsak, anlamın büyüklüğünden değil, hayatın içine düşmüş olmaktan, muzır bir merak ile ıstıraplı bir inadın götüreceği yeri görme isteğinden; birde üstüne üstlük, şahsi duruşun gölgesinin topluma bir lanet olarak düşmesini diliyor olmaktan başka bir anlamı yoktur her güne yeniden başlamanın."
"burada ve bu kadar: firari arzulayan bir omur zamanin ve
YanıtlaSilmekanin tahakkumu karsisinda, toplumun ve kurumlarin
dayattigi gundelik hayat karsisinda, bu yuzyil sonunda (ve basinda),
kendi yokluguna sen bir bilgi gibi agit yaktiginda,
agit, agit olmaktan cikar ve bir lanete donusur - belki."