19 Ocak 2010 Salı

alıntılar (II)

ben doğduğu dünden tezi dostluğu yücelten adamı severim. şehvetin tutkusuyla kanı tutuştuğu zaman kadını severim. hiç duraksamadan kendimi onlara veririm, çılgıncasına. bu pahalıya mal olur ama, düş kırıklıkları benim isteklerimi hiçbir zaman azaltmadı, azaltmayacak. bir kumarbaz hırsıyla her yerde şansımı denerim. her zaman büyük oynarım, çünkü küçük hesaplardan nefret ederim. yanılırsam, benim kaybım hiç olmaz: yitiren karşı taraftır. insan tümüyle kendini verdiği zaman hiçbir şey yitirmez: yoksa hesapsız kitapsız kendini harcadığı için güneşin tükeneceğini söylemeye benzer bu. bu arada buzullar kendiliğinden erimiş, erisinler ne yapalım! ama, düşünün, kazandığım zaman dünyalar benim olur.

bir gecede verdim sevgilimin yanında, bir yazlık bütün "emeğimin" karşılığını. panait istrati

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder